Zainteresowania naukowe: ekologia, biologia, biogeografia i ochrona owadów wodnych, w szczególności chruścików (Trichoptera) oraz ważek (Odonata), siedliskowe rozmieszczenie larw Trichoptera w wodach śródlądowych (rzekach nizinnych, jeziorach, drobnych zbiornikach, torfowiska i źródłach), monitoring wód w oparciu o makrobentos. Przyrodnicze elementy ekorozwoju, ekologia krajobrazu, ochrona bioróżnorodności w Europie Centralnej i Wschodniej, monitoring zmian w środowisku przyrodniczym. Ocena antropogenicznych przekształceń i wtórnej renaturalizacji zgrupowań chruścików w krajobrazach kulturowych (agrocenozy, urbicenozy) w tym w uprawach roślin energetycznych (energia odnawialna). Poszukuje podobieństw między biologią molekularną a biologią środowiskową. I tu i tam problemem są układy wieloelementowe o złożonych i zmiennych relacjach. Na zagadnienia biotechnologiczne patrzy z punktu widzenia filozofii przyrody oraz ewolucji i samoorganizacji złożonych układów.
Doświadczenie dydaktyczne: wykłady i ćwiczenia dla studentów biologii, biotechnologii, mikrobiologii, pielęgniarstwa oraz na interdyscyplinarnym kierunku dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze, zajęcia dla słuchaczy studiów podyplomowych związanych z kształceniem nauczycieli, wykłady dla dorosłych oraz słuchaczy uniwersytetów trzeciego wieku. Liczne wykłady i zajęcia praktyczne dla uczniów ze szkół podstawowych, gimnazjów i liceów, w ramach projektów edukacyjnych oraz Uniwersytetu Dzieci. Inicjator i organizator olsztyńskiej kawiarni naukowej Collegium Copernicanum. Autor licznych artykułów dydaktycznych, broszur dla nauczycieli z zakresu edukacji ekologicznej i współautor podręcznika dla szkół. W ostatnich latach intensywnie zajmuje się edukacją pozaformalną w różnorodnych formach.
Organizator i koordynator Olsztyńskich Dni Nauki (2006-2008), pierwszej edycji w Olsztynie Europejskiej Nocy Naukowców, Nocy Biologów (od 2012 r.), Warmińsko-Mazurskiego Uniwersytetu Młodego Odkrywcy. Eksperymentuje z grywalizacją (gamifikacją), nauczaniem metodą projektu, kamishibai, grami dydaktycznymi oraz wykorzystaniem nowych technologii w edukacji. Współpracuje z Centrum Nauki Kopernik, był jurorem w konkursie E(X)plory (2016). W 2012 r. został laureatem konkursu Popularyzator Nauki 2011 w kategorii Naukowiec/Instytucja naukowa, a w roku 2017 uzyskał tytuł Wykładowcy Roku 2016/2017 Uniwersytetu Dzieci. Otrzymał Medal KEN (2007), nagrodę Rektora dla najlepszego nauczyciela za propagowanie aktywności naukowej UWM (2008) i statuetkę Złoty Człowiek plebiscytu organizowanego przez Gazetę Olsztyńską i Dziennik Elbląski.
Hobbystycznie maluje butelki, stare dachówki oraz kamienia, w większości tematyka związana jest z lokalną bioróżnorodnością.
Komentarze
Prześlij komentarz